Mamy dziś uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski i Ewangelię o Maryi pod krzyżem, ale ta uroczystość mocno jest związana z Częstochową, gdzie zwykle czyta się Ewangelię o Maryi na weselu w Kanie Galilejskiej, u św. Jana to jedyne fragmenty mówiące o Maryi i bardzo ze sobą związane teologicznie. A do tego w sobotę jest pierwsza sobota miesiąca, zwykle poświęcona Sercu Maryi. Te wszystkie powiązania przywołały mi na myśl wprowadzenie do modlitwy z rekolekcji o Sercu Maryi, zatem dzielę się nim do jutrzejszej modlitwy.
“A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana. I znowu w innym [miejscu] mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili.(J19, 25-27; 33-37)
Obraz: Jezus na krzyżu i Maryja stojąca pod krzyżem
Prośba: o łaskę przyjęcia miłości płynącej ku nam z przebitych Serc Jezusa i Maryi.
1. Matka pod krzyżem Syna
Maryja stoi o b o k krzyża w pełni świadoma tego, co się dzieje. Słyszy słowa: Niewiasto! Oto syn Twój! Ten sam głos Syna mówił w Kanie: Niewiasto! Jeszcze nie nadeszła godzina moja! Teraz właśnie jest ta godzina! Teraz właśnie, na jej słowo: Wina nie mają! czyli: nie mają łaski! nie mają w sobie życia! — zostaje rozlana krew Jej Syna, krew Baranka, w której, jakby we winie oczyszczenia, płuczą swe szaty i wybielają wierzący w Niego.
Franciszek: U stóp krzyża, kiedy Jezus powierza Jej apostoła Jana, a wraz z nim każdego z nas, mówiąc: „Niewiasto, oto syn Twój” (J 19,26), spojrzenie Maryi utkwione jest w Jezusie. A Maryja nam mówi, tak jak podczas wesela w Kanie: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5). Maryja wskazuje na Jezusa, zachęca nas, byśmy świadczyli o Jezusie, zawsze prowadzi nas do Swojego Syna, Jezusa, bo tylko w Nim jest zbawienie, tylko On może przemienić wodę samotności, trudności, grzechu w wino spotkania, radości, przebaczenia. Tylko On może dać nam wodę życia i napoić nas swoją Krwią, dającą życie bez końca.”
2. Przebite Serce Jezusa
Maryja stojąc u stóp krzyża jest świadkiem przebicia Serca Jej Syna. Kontempluje rozdarte i krwawiące Serce Syna, otwarte jak brama do wnętrza Świątyni. To otwarcie Serca włócznią żołnierza było jedynie dopełnieniem, widocznym znakiem, tego jak to Serce było otwarte na każdego od zawsze.
Serce Boga krwawi widząc cierpienie swoich dzieci, widząc jak grzech uśmierca w nich życie. Serce Jezusa jest otwarte, gdy przyjmuje w Betlejem pasterzy i mędrców, gdy żyje zwykłą codziennością w Nazarecie, gdy pochyla się nad chorymi, odrzuconymi, gdy kwestionuje zadufanych w sobie, gdy panuje nad złymi duchami i dokonuje rzeczy niemożliwych. Serce Boga nie posiada zabezpieczeń, jest jak nieprzenikniona głębia tęskniąca za człowiekiem.
Pozwólmy sobie trwać wpatrzeni w to rozdarte Serce naszego Boga.
3. Przebite serce Maryi
Maryja, jako najwierniejsza uczennica swego Syna ma również Serce przebite. Jezus pomagał Jej nie koncentrować się na sobie samej. Zawsze rozszerzał i otwierał Jej Serce: już w Betlejem było pełno ludzi i nie była sama z Jezusem, Dwunastoletni jednoznacznie ukazał, że nie należy tylko do Niej, na weselu zwraca się „Niewiasto”, a gdy Ona przychodzi z krewnymi to Jezus wskazuje na głębsze więzy niż więzy krwi. Pod krzyżem ponownie nie pozwala Matce koncentrować się na bólu straty Syna, ale daje Jej syna w każdym z nas. Jednak to „ranienie” Jej Serca otwierało Ją coraz bardziej na piękno Jej Syna, rozbudzało w Niej coraz większą pasję zjednoczenia i upodobnienia do Jego Serca, coraz większy zachwyt Bogiem i czyniło Ją samą niezwykle piękną. Miecz z proroctwa Symeona na różne sposoby rozdziera Serce Maryi.
Serce Matki jest zawsze otwarte, zatroskane, gotowe przygarnąć każdego z nas.
Potrzebujemy pozwolić się przytulić, by uczyć się przytulać innych. Potrzebujemy wchodzić do Serca pełnego miłości, by pokonując lęk i obawy otwierać własne serce.
Przygotowała Renata Ryszkowska rscj
