“Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».
Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i dolegliwości: opętanych, epileptyków i paralityków. A On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania”. (Mt 4, 12-17. 23-25)
Modlitwa o czystość intencji: aby moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane do chwały i służby Panu Bogu.
Obraz: Wyobraź sobie Jezusa przemierzającego z uczniami całą Galileę. Zobacz jak chodzi z miejsca na miejsce i głosi miłość Boga, zobacz jak ludzie reagują na Jego słowa, czyny, gesty. Co jest w Sercu Jezusa, co ludzi w Nim zachwyca, pociąga ku Niemu?
Proś o łaskę głębokiego pragnienia towarzyszenia Jezusowi w głoszeniu Dobrej Nowiny, tym którzy „siedzą w ciemnościach”.
1. Jezus usunął się z Judei do Galilei
Pan Jezus idzie na peryferie. Wychodzi z Judei, centrum życia religijnego, najbardziej pobożnego regionu, gdzie byli według opinii najgłębiej wierzący Żydzi do Galilei, nazywanej Galileą pogan, bo była uważana, za mało pobożną, nieortodoksyjną, której mieszkańcy nie byli bardzo skrupulatni w przestrzeganiu przepisów.
Jezus niesie tam światło wiary, światło Jego miłości, bliskości, troski Boga o człowieka.
To jest bardzo konkretne wezwanie dla nas wierzących uczniów Jezusa, którzy pragną Go naśladować. Czy wychodzimy ze swoich Judei, swoich miejsc gdzie dobrze się czujemy w sprawowaniu kultu, w naszej pobożności, we wspólnocie wiernych z którymi się dobrze rozumiemy? Czy idziemy, a przynajmniej czy pragniemy iść do Galilei, na różne pogranicza naszych środowisk, gdzie potrzebne jest światło Bożej miłości? Czy siedzę wygodnie w swojej wierze? Czy wychodzę ku innym, tak ostatnio często zawiedzionym, odchodzącym, nierozumiejącym, zamkniętym na spotkanie Boga żywego?
2. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie»
Jezus idzie i głosi. Jest zaangażowany, nie idzie biernie, ze spuszczoną głową. Co Jezus głosi?
Nawrócenie BO bliskie jest Królestwo Boże. Nawrócenie nie jest dla samego nawrócenia, ale jest to postawa potrzebna, by być zdolnym przyjąć Królestwo Bożę, Królestwo Miłości.
Naśladują Jezusa potrzebujemy w naszych środowiskach głosić kerygmat, czyli podstawowe prawdy chrześcijaństwa, o Bogu bliskim, zatroskanym, wyzwalającym, obecnym. Pomagać ludziom obudzić w sobie tęsknotę za Bogiem, za pełnią życia i miłości, tęsknotę, której nikt nie może do końca w sobie zabić a na którą Jezus w pełni odpowiada. Tylko to może ludzi zachwycić, tylko spotkanie z żywym Bogiem może pociągać, żadne nakazy czy zakazy, żadne normy a nawet praktyki,, choć to wszystko ważne, ale dopiero jako wyraz osobistej relacji, narzędzia budowania tej relacji, wzrostu w miłości.
3. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i dolegliwości: opętanych, epileptyków i paralityków. A On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania
To są owoce głoszenia kerygmatu. Ludzie garną się do żywego Jezusa, ufają Mu przynosząc swoich najbliższych, dzieląc się swoimi słabościami, chorobami, grzechami.
Po pierwsze czy ja przynoszę do Jezusa swoje biedy?
A po drugie czy pomagam innym poznać Jezusa i tak Mu zaufać, by dzielić z Nim swoje troski?
Porozmawiaj z Jezusem szczerze o Jego i twoim pragnieniu by Ojciec był zanany i kochany. Poproś o potrzebne w tym procesie łaski. O jakie łaski chcesz prosić?
Odmów „Ojcze NASZ” z pogłębioną refleksją, że Ojciec pragnie mieć przy sobie WSZSYTKIE swoje dzieci.
